bron: pixabay.com
Gezien Gerts huidige ziekteverloop en ook mijn eigen voortschrijdende ouderdom (én vergeetachtigheid), hebben wij onderhand veelvuldig te maken met artsen en dus ook met onze zorgverzekeraars; vanwege allerhande medicatie en doktersbezoeken.
En die vergeetachtigheid doet mij steeds vaker de das om, vooral op digitaal vlak. Zo belde laatst de assistente van mijn kniespecialist om te vragen wie mijn apotheker is. En ik vertel het je; ik wist het niet meer! Ik kom er al sinds jaar en dag, maar ik had werkelijk geen idee wat de naam of het adres van die apotheek is. Gelukkig weet mijn zorgverzekering dat soort zaken wel.
Ik bel het centrale nummer (heb ik in mijn adressenboekje; in de telefoon opslaan vind ik lastig vanwege bibbervingers), maar volgens de elektronische stem zijn er nog 19 wachtenden voor me. Voor ik aan de beurt ben, ben ik waarschijnlijk al om het hoekje! Dan toch maar eens online proberen, want gelukkig ben ik een moderne oudere, vind ik zelf. Ik stuur mijn schrijverij ook per e-mail op, dus dan moet dit ook wel lukken. Op de site kan ik inloggen, maar dat moet dan wel met DigiD. Gelukkig heb ik dat! Ik zoek de inlogcodes op in een dikke map, die achterin de huiskamerkast ligt.
Maar zo makkelijk kom ik er niet vanaf. Als ik met die DigiD wil inloggen op mijn computer, dien ik ook de DigiD-app te installeren op mijn mobiel. Voor dubbele controle of zoiets. Nu word ik toch wel een beetje zenuwachtig. Ja, ik heb een mobiel, goddank, maar heel veel mensen hier uit de seniorenflat hebben dus géén mobiel. Hoe moeten zij dat dan doen? En eerlijk is eerlijk, ik raak het ding zelf ook nauwelijks aan. En apps installeren, dat laat ik altijd mijn zoon doen. Maar ja, hij is op vakantie.
Er staat echter ook een optie om in te loggen wanneer je géén mobiel hebt. Dan druk ik daar maar op. In dat geval krijg ik een brief thuis met de een of andere code voor SMS. Mijn hemel, dat is ook niks. Wat een gedoe om nog ergens in te kunnen loggen. Ik was voorheen al blij dat ik tenminste wist wat ‘inloggen’ is, maar nu zit ik toch wel met de handen in het haar. Dit is niet te doen voor een oudere.
Dan maar naar de buren. Dat is een aardig, jong stel. Niet thuis. ’s Avonds uiteindelijk wel. Zij installeren de DigiD app voor me op mijn telefoon.
Zijn we weer aanbeland bij het begin. Ik log in op de website van mijn zorgverzekeraar, nu mét de DigiD-app op mijn telefoon. Het volgende veld dat in beeld verschijnt, meldt me dat ik mijn DigiD-app nog niet kan gebruiken omdat ik eerst een brief thuis krijg met daarin de activeringscode voor mijn DigiD-app.
Nu snap ik er echt helemaal niks meer van. Kunnen ze me niet gewoon een brief sturen met daarin netjes vermeld wie mijn apotheker is? Ik denk dat ik er morgen maar even “eenpuntnul” langs fiets. Want wáár het is, weet ik gelukkig nog wel.
Geef een reactie