
Fotobron: Pixabay.com
De negatieve spaarrente voor consumenten komt eraan. Onvermijdelijk, aldus analisten. Ach ja, waarom ook niet? De consument betaalt al braaf voor zijn betaalrekening én voor het gebruik van de pinpas. En wordt hij onverhoopt het slachtoffer van skimmen, dan mag hij zelf voor de schade opdraaien, want banken hebben de bewijslast omgedraaid.
Nee, dan vroeger. Vroeger vond je in elk dorp wel een bankfiliaal. Je rekening en bankpas waren gratis. Geld nam je op aan de balie en overschrijvingen verstuurde je in portvrije enveloppen. Jij stortte spaargeld en in ruil voor een nette rente mocht de bank daar dan mee handelen. Dat was de deal. Ja, de bank was toen nog iemand. Een keurige heer.
En nu? Nu is de bank een website. Je krijgt een inlognaam en een wachtwoord, en dat is het dan, want de cashvrije maatschappij komt er in rap tempo aan. In Noorwegen zijn ze al bijna zover. Zweden net zo. In Nederland zal het ook snel gaan. Want ook al zijn cash euro’s een wettig betaalmiddel; een winkelier mag ze weigeren. Let maar eens op hoeveel winkels in Amsterdam nu al een bordje met ‚PIN only’ op de deur hebben.
De cashloze maatschappij. Overheid en banken willen het. Waarom? Omdat digitale betalingen altijd een spoor na laten. Zo kan de overheid belastingontduiking en witwassen bestrijden. Banken zijn pas echt spekkoper. In een cashvrije samenleving zitten zij op een databerg waar Facebook alleen maar van kan dromen. Elke betaling, elk product dat we kopen, onze complete levenswandel is straks bij hen bekend. Pakje sigaretten gekocht? Dat wordt lachen wanneer de bank die data straks doorverkoopt aan je ziektekostenverzekeraar.
Wie denkt dat dat nooit zal gebeuren, die is grenzeloos naïef. Nieuwe Europese regelgeving (PSD2) verplicht (!) banken om betaalgegevens van klanten aan derden te leveren als die daarom vragen.
Voorlopig mag je daar als burger nog ‘nee’ tegen zeggen, mocht je niet willen dat bedrijven loeren in je bankgegevens. Precies zoals je vroeger ook nee mocht zeggen tegen automatisch incasso, want dat was er enkel ‘voor uw gemak’ – maar tegenwoordig zo goed als verplicht. Om over ‘klein bedrag, pinnen mag’, nog maar te zwijgen. In veel winkels is het tegenwoordig de enige betaalwijze. Pinnen moet!
Kortom: bij een consument die zó aan de leiband loopt en met zich laat sollen, kan betalen om te mogen sparen er ook nog wel bij.
We stevenen inderdaad af op een cashloze maatschappij. Onderdeel van TOTALE CONTROLE. Dat moeten we zeker niet willen! Daar heb ik een blogartikel over geschreven. Zal deze daaronder linken! https://yoo.rs/tipsvaningrid/blog/is-ons-geldstelsel-een-bedreiging-voor-onze-vrijheid-1489402059.html