Hoe Ouderen Denken

Een andere Hoe de mensen denken websites site

  • Home
  • Over Ons
  • Rubrieken
« Kletspraat met Gerda (5) – Spijt van niet gedaan hebben
“Our Souls at Night” – een heerlijke film »

Papraatje (6) – Pillen en een borreltje

31 januari 2019 door Door Reageer

Die nieuwe slaappillen zijn fantastisch, maar vorige week zat hij een paar dagen zonder. “Die meiden hadden niet goed opgelet,” spreekt hij minachtend. De medicatie zit in een grijsmetalen doosje voorzien van een slot, dat onder de salontafel staat. Kan hij daar zelf ook bij? Jazeker! Maar dan kan hij toch ook zelf controleren of er nog voldoende is? Maar nee, daar komt hij niet aan.
“Daar zijn zíj verantwoordelijk voor!” roept hij verontwaardigd.

Bron: pixabay.com

“Maar het zijn toch jóúw pillen?” hou ik vol. “En jíj kan dan toch niet slapen?”
Maar dat zie ik helemaal verkeerd. Moet hij zich nu ook nog met zijn eigen medicijnen bezig gaan houden? Waar zijn die zusters dan voor?

Dus twee nachten niet geslapen. Op de derde dag deed hij hierover nogmaals zijn beklag, bij een ditmaal doortastende zuster, die terstond op pillenpad ging en hem tegen middernacht wekte, omdat ze er één had gescoord. Dat was nog eens een goede; zo eentje van de Zuid-Hollandse eilanden, dan begrijp ik het wel.

Tijdens die slapeloze nachten is hij tegen tienen weer uit bed gegaan, nadat hij een uur of twee had liggen woelen. Om wat om handen te hebben, heeft hij zijn bed verschoond en het beddengoed gewassen, gedroogd en vervolgens weer gestreken in de kast gelegd. Even na drieën was hij daarmee klaar. Toen is hij voor de buis gaan zitten wachten op de dag, die maar niet geboren wilde worden.

In de zorgmap zie ik vermeld staan dat het thema reanimeren zonder resultaat met hem is besproken. Ja, hij weet het nog. “Weet je wat dat is, reanimeren?” Hij lacht wat onnozel en dan weet ik genoeg. “Dat wat ze met je doen als je hart stilstaat; hartmassage en mond-op-mond beademing.”

Het kwartje valt. “Oh nee, dat mot ik niet. Als het mijn tijd is, dan is het klaar; tijd is tijd,” spreekt hij, gedecideerd zijn hoofdschuddend, niet voornemens om eventuele Goddelijke interventies te dwarsbomen en dientengevolge mogelijkerwijs in ongenade te vallen.

Bron: eigen foto (LB)

Ik lees ook dat hem een paar maanden geleden een opname tot alcoholdetoxificatie is voorgesteld. Die opname heeft hij geweigerd. En terecht. Wat denken ze wel? Afkicken van de drank op zijn ouwe dag? En dan? Die zogenaamde zorgverleners met hun zijige gezever. Een vlaag van drift giert door mijn gelederen. Dit heet zelfmedicatie! Je hoeft toch geen raketgeleerde te zijn om dat te begrijpen?

Nee, hij drinkt nog steeds geen druppel. Al weken niet. Nee, ook geen behoefte aan. Ja, af en toe zou hij best eens wat lusten, daar gaat hij niet om liegen, maar hij heeft zich voorgenomen om ermee te stoppen en dan doet hij dat ook. Een man een man, een woord een woord.

Doordat hij nu eindelijk slaappillen heeft die doen wat ze beloven, lijkt de noodzaak tot overmatige alcoholconsumptie verdwenen. De denderende dorst, door doldriftige dagelijkse dromen van drommen drammerige Duitsers en diverse duistere duivelse derden, is drastisch verdampt.

Vroeger dronk hij uitsluitend een biertje bij mooi weer en nasi. Sinds hij alleen is en te veel tijd heeft om te denken, is hij haastig en heftig hevige hoeveelheden Henkes en Hoppe gaan hevelen.
En dat allemaal door die grensoverschrijdende rotmoffen.
Nee, iets van merken als Grundig en Blaupunkt kwam er bij ons thuis niet in.

+9
0

Dit delen:

  • Print
  • Facebook
  • LinkedIn
  • Twitter
  • E-mail
« Kletspraat met Gerda (5) – Spijt van niet gedaan hebben
“Our Souls at Night” – een heerlijke film »

Blijf bij

Schrijf je in op onze nieuwsbrief

Lees ook

  • Papraatje (7) – Bonte boel

    Onverwacht gaat de voordeur open en komt er een tanige zuster, met opvallend gemene kuiten en op gezonde schoenen, binnen gerend teneinde hem zijn bloedverdunners toe te dienen. Dat plotselinge zint hem, geheel terecht, niet. "Ik ken hier wel in me blote kont zitte!" De zuster rent na gedane arbeid verschrikt weer weg. "Ik heb de pest an dat wijf. Altijd rennen!"

  • Jeugd in huis is soms best prettig voor ouwelui

    Na een paar dagen was ik het beu. Een nog heel nieuwe vaatwasser, zomaar kapot, dat mag toch niet? Ik nam mij voor om na het weekend de keukenmeneer te bellen, want er moest toch nog garantie op zitten.

  • Kletspraat met Gerda (5) – Spijt van niet gedaan hebben

    Eigenlijk heb ik nergens spijt van. Niet van de dingen die ik niet gedaan heb, want die pasten dan gewoon op dat moment niet in mijn leven. En al helemaal niet van de dingen die ik wél gedaan heb, want die zíjn mijn leven. Ik heb geleefd. Volop. En ik lééf nog steeds. Ook volop.

  • Generatiekloven

    De spiegel is voor mij een gebruiksvoorwerp waar ik spaarzaam gebruik van maak. Niet dat ik iets tegen het fenomeen spiegels heb, maar het koekeloeren naar mezelf zit niet zo in mijn systeem.

  • Papraatje (5) – Struisvogelpolitiek

    Papraatje (5) – Struisvogelpolitiek

    “Bingo? Daar begin ik niet aan!” stuift hij verontwaardigd op van de bruinleren bank. “En een beetje knutselen mot ik ook niet. Ik ga niet figuurzagen!” Wat hij wel leuk zou vinden om te doen, weet hij niet. “Nee, ik heb het gehad en ik ben er klaar mee,” verzucht hij, in de verte starend.

  • Over honden, ouderen en eenzaamheid

    Ik denk wel eens dat het positief zou uitpakken als ouderen gestimuleerd worden om een hond(je) te nemen. De dagelijkse beweging, het gemak van contacten leggen en uiteraard als belangrijkste: de liefde en aandacht voor de hond, die altijd wederzijds is.

Door

Door

Postmenopauzaal geval met één been in 't graf en één been in de wei. Schrikt van haar eigen plotseling opwellende woordbreierij. Wordt niet blij van een hutje op de hei. [REDACTIELID HVD, GASTBLOGSTER HOD]

Alle artikelen van Door

Geef een reactie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Like ons op Facebook:

hoeouderendenken

Doneren?

 

Recente reacties

  • Bertie op Incontinent
  • mack op Kletspraat met Gerda (5) – Spijt van niet gedaan hebben
  • Petra op Over honden, ouderen en eenzaamheid
  • Petra op Opgeven mag
  • Lou Bartels op Opgeven mag

Meest recente berichten

  • CliniClown en DementieClown: wat kost zo’n rode neus?
  • Samen, jaja…
  • Papraatje (7) – Bonte boel
  • Ouderen, durf oud te worden!
  • Jeugd in huis is soms best prettig voor ouwelui

RSS Hoe Vrouwen Denken

  • Te koop: geile merrie met mooie Schwanz
  • Papraatje (8) – Een beste borrel en een dode plant
  • Valentijn – de betekenis van iets dat niets te betekenen heeft

RSS Hoe Mannen Denken

  • De Verlaten Man (183) – Klitten in je klit
  • De Huishoudbeurs. Een plek waar geen man dood gevonden wil worden.
  • Hou je bek en bef me

RSS Hoe Kinderen Denken

  • Een 10 jaar oude pianovirtuoos
  • 2019 – kom maar door, hoor!!
  • Verliefd op een meisje [vraag via de website]

RSS Hoe Gehandicapten Denken

  • Een hoop veranderingen
  • Niet alles Loopt op Rolletjes, maar wel wat te Zeiken
  • Ook wel een keer voor de wind

RSS Hoe Dieren Denken

  • Mijn Gevederde Huisvriend
  • Konijn = held
  • Inbrekers!
  • Home
  • Mailinglijst
  • Adverteren
  • Rubrieken
  • Over Ons
loading Annuleren
Bericht niet verstuurd - controleer je e-mailadres.
E-mail-controle mislukt, probeer het opnieuw
Helaas, je blog kan geen berichten per e-mail delen.