De kleine man is op een haar na drie en het boerderijboek waaruit oma en hij al zo vaak hebben geknord, gekakeld en gehinnikt, heeft zijn bekoring verloren. Auto’s, tractoren en Bob de Bouwer zijn nu hot.
Herfst in november
De herfst komt nog een keer met haar laatste setje uit de kleedkamer. Door de bladeren heen zie je het skelet van de bomen al opdoemen.
De toekomst van gisteren
2040. Er zijn nog wel bejaardenhuizen, maar je moet minstens 95 zijn voordat je daar naartoe kunt, en dan moet je ook nog eens zover zijn dat je niet meer kunt lopen of staan. Als je het geluk hebt dat ze je willen hebben, krijg je bij binnenkomst meteen de pil van Drion.
En? Lekker gewerkt?
Aan mijn ene kant sloegen twee dikbuikige heren in maatpak zichzelf uitgebreid op de borst. De een pochte over bedrijfslevensbelangen en de ander deed duur over bijdragen aan een zorginstellingsbestuur. Miljoenen vlogen over tafel, terwijl zij achteloos achterover op hun stoel zaten, een cappuccino in de gemanicuurde hand.
Verstandige schoenen
In 2006 stond de ouderenpsychiatrie nog in de kinderschoenen. Er werd al wel veel onderzoek gedaan, maar therapieën, richtlijnen, protocollen en medicatie waren nog toegesneden op volwassenen tot een jaar of 60. We moesten dus nog veel zelf uitvinden.
Opvliegers of zweefvluchten?
Misschien moeten vrouwen in de overgang maar eens tijdelijk overstappen op een toy boy. Ergens een lekker ding vandaan plukken, een vent die zorgt dat het vochtpercentage overal op peil blijft. Dus niet slechts een tsunami aan de buitenkant en een Sahara van binnen.
Iedereen gaat maar dood
Haar ogen zijn vochtig, maar ze herneemt zich met een grapje: “Tja, dan had ik maar niet de jongste moeten worden. Dan krijg je dit; dan blijf je alleen over.” Koket gaat ze op de rand van het bed zitten en pakt haar glas. “Hè lekker, daar had ik net zin in.” Wonderlijk hoe goed ze nu ineens lijkt.
“Ik had best kunnen lopen!”
“Je had me niet hoeven ophalen hoor. Ik had best naar huis kunnen lopen,” zegt mijn vader na het onderzoek. Thuis wacht mijn moeder hem op. Ze omhelst hem stevig. “Schrik op schrik,” zegt ze met trillende stem, “en toch blijft een mens steeds weer gezond.”
Hersenen in beweging: goed voor fysiek, hersenen en humeur
Ik wist het niet, maar Nederland blijkt vergeven van de RGM practitioners (mooi woord voor iemand die lesgeeft in de Ronnie Gardiner Methode) en in mijn woonplaats is er ook eentje die cursussen aanbiedt. Ik heb me daarvoor ingeschreven en nu sta ik elke dinsdagochtend te klap-tjing-boemen.
“U bent geen kanarie!”
Nog diezelfde middag staat de huisarts op de stoep;
“Zo, wat hoor ik? Koortsig, diarree en geel? Dat is niet normaal hoor. U bent geen kanarie! Daar moet even naar gekeken worden.”