Naast de bank staat een opvallend kitscherig witstenen borstbeeld van een vrouw. Ernaar wijzend, vraag ik verbaasd: “Heb je dat gekocht?” “Welnee, dat is van zo’n dooie… uit de container gevist,” antwoordt hij trots.
Landerige zondagen (oh, de verveling)
Neem nu een gewone doordeweekse zondag. Ik heb soms geen idee wat ik daarmee aan moet. Zó ongelofelijk saai! Dat is waarschijnlijk nog iets van vroeger. In de jaren vijftig was zondag een hele vervelende dag. Ik kreeg mijn zondagse kleren aan, dan gingen we naar de kerk en na afloop mochten we niets.
Kletspraat met Gerda (7) – Hoe lang hebben we nog?
Gert zegt keer op keer dat ik niet zo moet piekeren. Want we zijn nu eenmaal oud en we hebben het nog steeds goed. “En misschien ben jij wel eerder de pijp uit dan ik,” voegt hij er ook telkens frivool aan toe.
We hebben weer genoten, manneke!
Het is zondag en de kleine man is op bezoek. Bij binnenkomst inspecteert hij om te beginnen het uitgestalde speelgoed. Even een paar snaren van de ukelele aantikken (opa twijfelt of er nog een gitarist uit hem gaat groeien), om vervolgens de tractor met aanhangwagen van een grondige inspectie te voorzien.
Ook zo blij met telemarketing?
“Kimberley, lieve schat, ik weet dat het je werk is, maar ik betaal per maand iets van 35 euro aan elektriciteit. Als je me op dat bedrag een besparing van 300 euro kunt garanderen, ben ik je man.”
Hoe Ouderen Werken – Van een baan naar een baan
De baan is binnen! Nu nog die VOG binnenhengelen. Heb ik, behalve hier en daar een snelheidsovertreding, nog iets uitgehaald waarop ik kan worden afgerekend? Ongetwijfeld, maar of die zaken strafbaar zijn, valt te betwijfelen. Een keurig meisje zal ik nooit worden en daar handel ik dan ook regelmatig naar.
Nieuw! Nu nog beter!! En helemaal anders!!!
“Stilstaan is achteruitgaan!” Dat leren alle managers op de managementschool. En is stilstaan al een vies woord, achteruitgaan kan natuurlijk helemáál niet. Er moet winst gemaakt worden en producten moeten opvallen tussen al die andere soortgelijke producten.
Papraatje (15) – Ten hemel varen. Of nog niet.
“Er zit toch geen knoflook in?” vraagt hij na de tweede hap. “Natuurlijk niet, daar hou je toch niet van?” lieg ik lustig. Dat noemen we een leugentje om bestwil. Daar houden we in onze familie van.
Vermorste tijd
Phishing-mails, ad-mails, spam, ik kom er in om. Was er maar een soort nee/ja sticker of een stuur-mij-geen-mail-register: ik zou me gelijk aanmelden. Maar dat is er niet, dus moet ik zelf schiften.
Papraatje (14) – Pest aan praatjes
Beiden zitten ze eenzaam te wezen achter hun eigen voordeur, doch wanneer ze het wagen die van de ander te passeren, zouden de overige praatgrage, bemoeizuchtige en zelfs kwaaddenkende tena-ladies wel eens wat kunnen denken, vinden en zeggen. En dan?