“Toen jij klein was, oma, had je toen ook een iPhone? Nee, kind, wij hadden thuis niet eens telefoon. Als we iemand wilden opbellen, dan liepen we naar de telefooncel een straat verderop… ” Telefoon en televisie in mijn jeugd. Een heel verschil met nu, blijkt uit een fictief gesprek met mijn kleindochter van vier.
Papraatje (29) – Oranjebitter
In het gesticht vieren ze geen Koningsdag maar nog steeds Coronadag. Pa moppert er zoals altijd op los: “Tebbie daar? Wat is dat?” wil hij weten. “Dat zijn donuts voor bij de koffie,” “Die mot ik niet… die ken ik niet…”
Papraatje (28) – Koel bewaren? IJskoud de beste!
“De hele bliksemse boel gaat toch kapot zo?” bromt hij, hoofdschuddend. “Ja, maar volgens Rutte is dit nodig om de zorg te ontlasten. Dat is nu veel belangrijker dan de economie,” gil ik. “Geloof jij het?” schampert hij.
Kletspraat met Gerda (10) – Ik hoef echt geen IC-bed
Ik wil dit leven niet. Alles en iedereen is des doods. Stil. Mat en platgeslagen. Als ik Corona krijg, hoef ik echt niet naar het ziekenhuis. Dan laat mij maar. Geef mij eventueel een morfineshot tegen de pijn en laat mij alstublieft gaan.
Papraatje (27) – Ze is bij me weg – deel 3
Intens tevreden kijkt hij een tijdje uit het raam naar de wuivende, kale boomtoppen, blij dat niemand aan z’n portemonnee kan komen. Dan betrekt zijn gezicht en hoor ik een diepe zucht. “Toch wou ik dat ze bij me terugkwam…”
Het is zó stil in huis…
De zon trekt langzaam haar baan door de lucht. Uit de radio klinkt en de tonen van La Bohème. Het kopje koffie naast haar is koud geworden. Het huis, waar zij met haar 94 jaren nog steeds zelfstandig woont, is leeg. En heel erg stil.
Papraatje (26) – Coronacoma
Dagelijks is hij druk doende – in vermoedelijk comateuze toestand – met het volgen van het journaal. Want er schijnt wat bijzonders aan de hand te zijn, waar hij het fijne van wil weten. En daarmee is de Coronacomakous af.
Kletspraat met Gerda (9) – Dus wij zijn oud genoeg?
We praten er veel over. Over “straks”. Over de angst voor wat komen gaat. En ook over de leegte die onherroepelijk de ruimte gaat vullen. Een huiskamer en een bovenkamer volgepropt met niets dan leegte.
Wanneer ben je oud genoeg om dood te gaan?
Nee, de dood deerde Herbert Fingarette niet. Maar dat was toen hij midden zeventig was. Nu, twintig jaar later, is hij niet meer zo zeker van zijn zaak.
Wat te doen na je pensioen?
Open deur: Wat te doen na je pensioen? Blijven werken, minder werken, vrijwilligerswerk zoeken, lekker genieten, op kleinkinderen passen, reisjes maken. Tja. Wat nu?