Hij bromt wat buitensmonds.“Je moet anders gaan eten én meer drinken,” hou ik vol, “anders loopt de boel vast.” Ondertussen zet ik een groot glas water voor hem neer. “Ik ben daar gek; ik neem straks wel een slokkie slaolie!”
Papraatje (17) – Vieze Lieze
Op de salontafel ligt een tube zalf, verbandmateriaal en een doos met witlatex handschoenen. Waarvoor die zijn? Hij wijst wat achteloos en vaag kruiswaarts. De binnentredende zuster, die met de gemene kuiten, werpt me vanuit het keukentje een zorgelijke blik toe.
Onweer (en geluiden) in je hoofd
Als ik na een dag mijn kamer uit kom strompelen en vraag hoeveel schade er was door het enorme onweer, moeten ze allemaal lachen. Onweer? De wens van de gedachte. Nee hoor, het was een zomerdag en wederom kurkdroog.
Het praatje verdwijnt
Het praatje pot, de voorbijgangers-lulkoek over niks en alles is in gevaar. Het voortschrijdende schermpjes-autisme maakt ons tot eenzame klik-zombies.
Het handschrift is in groot gevaar
Check in je omgeving de handschriften van nu maar eens. Beroerde hanenpoten, totaal ontwend om met de pen het papier te toucheren.
Papraatje (16) – Je bent wie je bent, hè?
Naast de bank staat een opvallend kitscherig witstenen borstbeeld van een vrouw. Ernaar wijzend, vraag ik verbaasd: “Heb je dat gekocht?” “Welnee, dat is van zo’n dooie… uit de container gevist,” antwoordt hij trots.
Landerige zondagen (oh, de verveling)
Neem nu een gewone doordeweekse zondag. Ik heb soms geen idee wat ik daarmee aan moet. Zó ongelofelijk saai! Dat is waarschijnlijk nog iets van vroeger. In de jaren vijftig was zondag een hele vervelende dag. Ik kreeg mijn zondagse kleren aan, dan gingen we naar de kerk en na afloop mochten we niets.
Kletspraat met Gerda (7) – Hoe lang hebben we nog?
Gert zegt keer op keer dat ik niet zo moet piekeren. Want we zijn nu eenmaal oud en we hebben het nog steeds goed. “En misschien ben jij wel eerder de pijp uit dan ik,” voegt hij er ook telkens frivool aan toe.
We hebben weer genoten, manneke!
Het is zondag en de kleine man is op bezoek. Bij binnenkomst inspecteert hij om te beginnen het uitgestalde speelgoed. Even een paar snaren van de ukelele aantikken (opa twijfelt of er nog een gitarist uit hem gaat groeien), om vervolgens de tractor met aanhangwagen van een grondige inspectie te voorzien.
Ook zo blij met telemarketing?
“Kimberley, lieve schat, ik weet dat het je werk is, maar ik betaal per maand iets van 35 euro aan elektriciteit. Als je me op dat bedrag een besparing van 300 euro kunt garanderen, ben ik je man.”