Ik wil dit leven niet. Alles en iedereen is des doods. Stil. Mat en platgeslagen. Als ik Corona krijg, hoef ik echt niet naar het ziekenhuis. Dan laat mij maar. Geef mij eventueel een morfineshot tegen de pijn en laat mij alstublieft gaan.
Kletspraat met Gerda (9) – Dus wij zijn oud genoeg?
We praten er veel over. Over “straks”. Over de angst voor wat komen gaat. En ook over de leegte die onherroepelijk de ruimte gaat vullen. Een huiskamer en een bovenkamer volgepropt met niets dan leegte.
Kletspraat met Gerda (8) – Digi(D)beet; ik snap er niks meer van
Zo makkelijk kom ik er niet vanaf. Als ik met die DigiD wil inloggen op mijn computer, dien ik ook de DigiD-app te installeren op mijn mobiel. Voor dubbele controle of zoiets. Nu word ik toch wel een beetje zenuwachtig. Ja, ik heb een mobiel, goddank, maar heel veel mensen hier uit de seniorenflat hebben dus géén mobiel…
Kletspraat met Gerda (7) – Hoe lang hebben we nog?
Gert zegt keer op keer dat ik niet zo moet piekeren. Want we zijn nu eenmaal oud en we hebben het nog steeds goed. “En misschien ben jij wel eerder de pijp uit dan ik,” voegt hij er ook telkens frivool aan toe.
Songfesti-vals?
Dat die artiesten af en toe vals zingen, snap ik best. Dat het – mogelijk door de zenuwen – niet helemaal tiptop kunnen zingen verbloemd moet worden met afleidende hoempapa, snap ik daarentegen niet.
Kletspraat met Gerda (6) – knuffelen (en meer), kan dat nog?
Voordat Gert in mijn leven kwam, had ik natuurlijk ook niemand om mee echt te zoenen en te knuffelen; mijn lieve man was immers al jaren dood. Dat was wel een groot gebrek aan intimiteit, warmte en genegenheid.
Jeugd in huis is soms best prettig voor ouwelui
Na een paar dagen was ik het beu. Een nog heel nieuwe vaatwasser, zomaar kapot, dat mag toch niet? Ik nam mij voor om na het weekend de keukenmeneer te bellen, want er moest toch nog garantie op zitten.
Kletspraat met Gerda (5) – Spijt van niet gedaan hebben
Eigenlijk heb ik nergens spijt van. Niet van de dingen die ik niet gedaan heb, want die pasten dan gewoon op dat moment niet in mijn leven. En al helemaal niet van de dingen die ik wél gedaan heb, want die zíjn mijn leven. Ik heb geleefd. Volop. En ik lééf nog steeds. Ook volop.
Kletspraat met Gerda (4) – Alweer Nieuw? Ik ben Oud!
Gerda vindt iets van oud en nieuw. Hoe ouder, hoe jonger. En wenst 2019 al dansend (schuifelend) in te gaan.
Kletspraat met Gerda (3) – Kerst(gekk)igheid
Gert, mijn huidige vriend, vindt me maar gek. Kerstgekkigheid noemt hij het. “Jij bent hartstikke kerstgek. Dan grijns je als een malloot naar iedereen, in de hoop dat je een lach terug krijgt.”