Ouder en dus wijzer, klopt dat?

24 maart 2019 door Marga Kuitenbrouwer-Van der Vet 1 Reactie

“Gefeliciteerd, Marga! Weer een heel jaar ouder, minder mooi en nog steeds niet veel wijzer” (smiley, smiley)

Tja, van je leuke sms-vriendin moet je het hebben…
Ik doe alsof mijn neus bloedt en sms er overheen.
“Dank je wel. Hoe is het met jou?”
En zo sms’en we een tijdje over koetjes en kalfjes.

Maar ik moet toegeven dat het berichtje dagen later nog steeds een beetje aan mij knaagt. En dus analyseer ik haar ‘leuke’ opmerking. Dat gaat bij mij over het algemeen als volgt: ik splits de zin op in delen, beredeneer die stuk voor stuk, haal er voorbeelden bij, voeg alles weer samen en trek mijn eigen conclusie. Klopt het?

Weer een jaar ouder

Ja, dát is een feit. Tijd kan wel relatief zijn, maar een jaar is een jaar. En een jaar jonger is nog nooit iemand geworden. Behalve dan in de film “The curious life of Benjamin Button”, waarin een man een omgekeerd leven leidt: hij wordt oud geboren en sterft jong. Maar de liefde van zijn leven loopt helaas niet gelijk op; zij wordt steeds ouder. Hij steeds jonger. Een van de mooiste opmerkingen uit de film is het moment dat zij vraagt of hij nog van haar zal houden, als ze oud en rimpelig is geworden. Hij antwoord met een wedervraag: “Natuurlijk, maar hou jij nog van me als ik jeugdpuistjes krijg?”

Nog meer prachtige opmerkingen over tijd en ouderdom uit die film:

Dat brengt me meteen naar de tweede deelopmerking.

Minder mooi

Over het algemeen worden mensen niet mooier als ze ouder worden. Maar dat is gebonden aan smaak en tijd. Ik ken namelijk mensen die wél mooier worden met de jaren en er vroeger juist minder mooi uitzagen.

En natuurlijk zijn er ook mensen die er decennia lang onveranderd uitzien. Dan hebben ze óf veel geluk gehad, óf ze helpen de natuur een handje met chirurgische ingrepen. Indien dit te vaak of drastisch gebeurt, worden ze vaak een persiflage van zichzelf. Een overmatig strakgetrokken gezicht, een enorme bos onnatuurlijke, vaak ook nog geblondeerde haren en opgevulde rimpels zijn zelden mooi.

Ik vind mensen die niet tegen hun leeftijd vechten over het algemeen stukken mooier. “Ageing gracefully” is een uitspraak die je steeds vaker hoort. Gelukkig maar, want alleen (proberen) gezond (te) blijven is al een hele een kunst en een gave.

Niets wijzer

Waar is dat op gebaseerd, die wijsheid? Inkomen, carrière, status of levenservaring? Ik ken genoeg mensen die ogenschijnlijk weinig hebben bereikt in hun leven maar in de loop der jaren hebben leren roeien met de riemen die ze hebben. Is dat geen wijsheid pur sang? Of een ziekte leren accepteren en er waardig mee omgaan? Of tegenslagen in je leven goed kunnen verwerken?

Wijsheid is, in mijn ogen, een optelsom van kennis en ervaringen, reacties, patronen herkennen en vooral: tegen je verlies kunnen. Want je verliest hoe dan ook iets in je leven. Een geliefde, een partner, je gezondheid, een baan, een vermogen of je jonge uiterlijk. Ermee leren om gaan en niet vervallen in zelfmedelijden, klagen of zuur worden, dát is wijs.

Conclusie: de volgende keer antwoord ik: “Bedankt! Ja, weer een jaartje ouder, tijd is tenslotte relatief. En of ik minder mooi of juist mooier ben, is toch echt een kwestie van persoonlijke smaak. In ieder geval ben ik wel wijzer! Want met de jaren word je – hoe dan ook – wijzer”.

Of toch maar gewoon: “Bedankt hoor! Koffie?
Óf ik zeg helemaal niets.
Wat is wijsheid? Dat zien we volgend jaar wel weer. Smiley.