Onderscheid op basis van studie moet er uiteraard zijn, maar ik hoop uit de grond van mijn hart dat, als deze nieuwe wet erdoor komt, ieder ziekenhuis en iedere zorginstelling respectvol omgaat met al die mensen, die op basis van jarenlang hard werken een hoop kennis en ervaring hebben verworven.
Onweer (en geluiden) in je hoofd
Als ik na een dag mijn kamer uit kom strompelen en vraag hoeveel schade er was door het enorme onweer, moeten ze allemaal lachen. Onweer? De wens van de gedachte. Nee hoor, het was een zomerdag en wederom kurkdroog.
De hoogzitter
Berichtje in de familiegroep-whatsapp en een briefje op de keukentafel. Naast mijn mobiel, want die neem ik NIET mee. In mijn rugzak een dikke deken, een kussentje (dat hout zit zo hard), een thermoskan vol cafeïne en boterhammen met kaas. Ik ben er klaar voor. Doei!
Je levensstijl aanpassen, moet dat?
Voor een hartpatiënt is het veranderen van je levensstijl vaak een soort van houvast. Je om je gezondheid bekommeren – en doen wat je kunt – geeft je in ieder geval het gevoel ‘goed bezig’ te zijn. En dat werkt geruststellend.
Extra jarig, dat ben ik nu elk jaar
De hartoperatie en het verblijf in het ziekenhuis hebben zo’n diepe indruk gemaakt dat het de rest van mijn leven in mijn geheugen gegrift staat. Net als bij ieder ander trauma komt dat vooral omdat er zó ontzettend veel gevoelens een rol spelen. De schrik, de angst, de onzekerheid…
Oma’s Ooievaarsschaartje
Ik denk vaak aan haar. Mijn leven is totaal anders dan dat van haar, behalve een ding: onze hobby. Zij borduurde, haakte en breide. Ik maak kleding. En dat is niet de enige reden waarom ik vaak aan haar denk.
Ouder en dus wijzer, klopt dat?
Waar is wijsheid op gebaseerd? Inkomen, carrière, status of levenservaring? Ik ken genoeg mensen die ogenschijnlijk weinig hebben bereikt in hun leven maar in de loop der jaren hebben leren roeien met de riemen die ze hebben. Is dat geen wijsheid pur sang?
Altijd de eendjes voeren!
Ooit kreeg ik van een oude man in het park het advies: “Don’t forget to feed the ducks”. De man was ernstig ziek. Ik daarentegen zat er mijn tijd te doden tijdens wachtmomenten voor onderzoeken of revalidatie-training.
Ziek zijn is topsport!
Sinds ik dit allemaal heb meegemaakt, merk ik dat ik meer begrip heb voor mensen die ziek zijn geworden of zware operaties hebben ondergaan. Herstel kost tijd. Véél tijd. Knuffelen, please!
“Our Souls at Night” – een heerlijke film
Wat deze film zo bijzonder maakt? Het feit dat het een echte feel-good movie is, die enkel het ‘normale’ leven beschrijft van twee mensen die ouder worden en die op latere leeftijd toch weer openstaan voor een nieuwe, intense vriendschap.