bron: pixabay.com
Aan alles komt een eind. Zo ook aan deze serie columns. Ik heb mijn ervaringen en inzichten op papier gezet met de bedoeling om u op een prettige manier te informeren over hetgeen je kan overkomen als hartpatiënt(e) of als de familie van de hartpatiënt(e). Ik hoop dat ik daarin geslaagd ben.
De ziekenzaal, waar ik lag na mijn hartoperatie, werd in de wandelgangen wel eens “de shock-zaal” genoemd. Het merendeel van de patiënten was daar in een soort mentale shocktoestand door wat hen was overkomen. Een hartstilstand, een hartaanval of hartfalen komen vaak totaal onverwacht en altijd te vroeg… Dit laat de nodige psychische kleerscheuren achter en mede daarom is het herstel na een hartoperatie dan ook een langdurig geschiedenis, zowel fysiek als geestelijk.
Het doel van deze columns was ook met deze gedachten ontstaan; familie, vrienden, collega’s en kennissen van hartpatiënten zo goed mogelijk informeren en vooral: begrip te vragen.
“Ben je nu nóg niet de oude?” werd mij maanden later gevraagd. Nee, helaas niet. Een chirurgische ingreep aan je hart is iets anders dan het genezen van een ziekte of herstel na een ongeluk. Het hele lichaam zal weer een nieuwe balans moeten vinden en geestelijk zal het even duren voor je weer met vertrouwen toekomstplannen maakt of een (nieuw?) doel in je leven aandurft.
Voor mij duurde het een lange tijd voor ik die nieuwe balans had gevonden en verder durfde te kijken dan de nabije toekomst. Als je met één been in het graf hebt gestaan, valt het echt niet mee om weer door het leven te lopen, te rennen of te dansen. Je levensstijl aanpassen en dit accepteren is de beste optie om weer met plezier en vertrouwen door te gaan.
Ik hoop dat u ook een beetje heeft genoten van deze columns, alhoewel het woord ‘genieten’ hier niet echt past.
Als laatste een dankwoord aan allen die een rol, in welke vorm dan ook, hebben gespeeld in dit ‘verhaal’, en aan mijn lieve familie uiteraard. Mijn man in het bijzonder, die tevens een uitstekende medische buddy bleek te zijn, mijn kinderen die dapper en moedig waren en last but not least: mijn vader, die deze columns kritisch heeft nagekeken.
Hartelijke groeten,
Hartpatiënte
Marga Kuitenbrouwer-Van der Vet schrijft informatieve, kritische en humoristische blogs, columns en artikelen. Op HoeOuderenDenken schrijft zij vooral over haar gerenoveerde, tikkende hart en hoe het zover kwam, maar ook over haar werk als inmiddels ‘ouder’ fotomodel en haar passie voor paarden. Meer informatie hierover is te vinden op haar website: MargaKuitenbrouwer.weebly.com
Tevens heeft Marga al haar hartpatiënt-verhalen gebundeld.
Het boekje “Pak van mijn Hart” is >> hier << verkrijgbaar!
Geef een reactie