Bron: Rumag
Saharastof! Ook dat nog!
Waar is het oud-Hollandsch stof dat vrolijk elke lente door de straten waaide? Stofdoeken wapperden vrolijk uit alle ramen. De verscheidenheid van hun kleuren deed denken aan de bonte bollenvelden. Tegenwoordig verdwijnen de swiffer dusters anoniem in de kliko.
Had je toen genoeg aan een pot groene zeep, nu heb je minstens voor elke ruimte wel een apart schoonmaakmiddel.
En menig ouderenhart breekt bij het zien van zo’n hypermoderne stofzakloze machine. Mattenkloppers, die willen we zien! Voor tien uur ’s ochtends kleedjes kloppen buiten, anders stond er een forse boete op het spel. De ramen krijgen elke week een beurt, allemaal de schuld van het Hollandse weer! Daarna nog even flink de stoep schrobben, alsof je leven er van af hangt. Want die van de buurvrouw mag zeker niet schoner zijn dan die van jou.
Elke dag had wel een bepaalde taak aan zich hangen. Maandag: wasdag. Zondagavond alvast de boel in de week en maandagochtend er flink tegenaan met wasbord en wringers. Dan lekker fris aan de lijn, en iedereen mocht het zien: hoe stralend wit jouw wasgoed was, en wat een heldere huisvrouw je moeder van je gemaakt had. Die man had het maar enorm getroffen!
Na het bereiden van het (toen nog heel normaal) biologische eten, hield het werk niet op. Want er moest controle worden uitgevoerd op het linnengoed. Kapotte kleding onzichtbaar hersteld, sokken werden gestopt, en zomen uitgelegd, zodat het zelfgemaakte kledingstuk nog een jaartje langer meekon.
Tussendoor de kinderen respect voor anderen bijbrengen. Dat valt niet mee als ze de hele dag buitenspelen, hoor!
En dan was het bedtijd. Doodmoe van de dag.
Toen kwam de vooruitgang. Wasmachines en mega geconcentreerde schoonmaakmiddelen doen het zware werk en wij kunnen ondertussen fijn andere dingen doen. Ons ontwikkelen. Werken bij een baas. Dan kan je meebetalen aan de hypotheek en belasting afdragen. En naar de sportschool. Facebooken. Met het kroost naar de kinderboerderij of muziekles. Of gezellig een high tea met vriendinnen.
Wat moeten we veel. Wat vermoeiend!
Het Saharastof ligt er nog. Mijn swiffer dusters zijn op.
Welterusten!
Geef een antwoord