Fotobron: Pixabay.com
De kleine man is jarig, maar dan ook helemaal. Bij het zingen klimt hij op de stoel en bij alle hieperdepieps hoor je hem boven het hele gezelschap uit, terwijl zijn armen niet verder de lucht in kunnen. Ook blijft hij met hetzelfde enthousiasme drie vingers de lucht insteken als hem voor de twintigste keer gevraagd wordt hoe oud hij nu eigenlijk geworden is.
‘Twee jaar toch??’
‘NEEE DRRRIE!’
En de kadootjes die hem om de oren vliegen. Zoals een aanvulling op zijn gereedschap; hamer, zaag en knijptang, waarmee hij als Bob de Bouwer onmiddellijk aan de slag gaat om stoelpoten en zittingen van de noodzakelijke reparaties te voorzien.
En daar is tante M., ze heeft een heus plietsiepak voor hem meegebracht.
Met pet, stropdas en riem, waarin hij naadloos in de rol van agent schiet. Volgens de aanwezigen is het opa die de gevangenis in moet vanwege het ontvreemden en nuttigen van enkele druiven die op tafel stonden.
‘Dat mag niet, kleine man, doe er wat aan!’ De bijval van de visite en hun gezamenlijke roep om vergelding is opmerkelijk;
‘Sluit hem op, water en brood’!
Men wil bloed zien, opa is aan de beurt! Natuurlijk is onze mini-diender bereid om de wet te handhaven en de overtreder met loeiende sirene naar het washok te transporteren.
‘Kom jij maar eens mee’, waarna het licht wordt gedoofd en de deur hermetisch gesloten. Klik-Klak!
Zo! Even later vraagt oma hem of de misdadiger toch eigenlijk niet ook een lieve opa is.
‘Nee hoor’, onverbiddelijk wijst de agent naar de lege schaal met druifjes.
Even later geldt gelukkig genade voor recht; opa mag bevrijd, de kleine agent opent de deur en onder een vermanend: ‘Nooit meer doen hè’, word ik weer in de boezem van de familie en het bezoek opgenomen.
Meteen mag het pak weer uit en is de voorstelling beeindigd.
Tijd voor de derde keer taart en het uitblazen van de kaarsjes, in een keer.
Want dat kan hij ook, hij is tenslotte al…? DRIIIE!
Geef een reactie