Het doet me pijn om te beseffen dat je er nu niet meer bent, dat ik niet alleen Thijs, maar ook jou ben kwijtgeraakt, al ben je er fysiek nog wel. Ik zal je blijven bezoeken zolang je er nog bent, maar de echte jij zal ik nooit meer zien. Daarom stop ik met je schrijven op deze plek.
Onze verhalen (26) – Afscheid
Een poosje terug schreef ik dat het beter ging met Thijs. Helaas was dat maar tijdelijk. Ons ventje ging opeens hard achteruit en uiteindelijk hebben we hem verloren. Ik kan het nog steeds niet bevatten. We zijn er allemaal kapot van.
Onze verhalen (25) – Brief aan Minister Hugo de Jonge (Volksgezondheid)
Hugo, je goedkope verkiezingsstunt over de ruggen van eenzame ouderen is te triest voor woorden. Denk je écht dat als ik over een jaar of wat de leeftijd van 75 heb bereikt, ik ook maar een seconde van de tijd die ik nog te leven heb, ga verspillen aan een bezoek van één van jouw ambtenaren beste Hugo? Over mijn lijk.
Onze verhalen (24) – Communiceren via een ei (CRDL)
Waar je woont hebben ze sinds kort een CRDL (cradle) en deze week mogen David en ik die onder begeleiding met jou gebruiken. Het is een soort houten ei dat aanraking vertaalt in geluid. Op een vreemde manier kijk ik er naar uit.
Onze verhalen (23) – Griep
Sorry voor mijn afwezigheid de laatste tijd. Hier, maar ook fysiek. De reden is heel simpel. Ik werd, net als heel veel mensen, geveld door de griepgolf die inmiddels al heel lang de ronde doet in Nederland. Misschien de volgende keer toch maar een griepprik halen?
Onze verhalen (22) – Proost!
De ouderenbond lijkt het een goed idee als ouderen veertig dagen geen alcohol meer drinken. Hoezo betutteling? Ik zoek zo mooi de bar nog even op. En neem maar van mij aan, dat ik geen alcoholvrij drankje neem!
Onze verhalen (21) – Op de lange latten
Simon vond dat ik moet uitrusten. En hij neemt geen halve maatregelen. Morgen vertrekken we richting de bergen en dinsdag suis ik van de berg af naar beneden. Op mijn ski’s! Ik ben geen twintig meer, maar volgens mij verleer je dat nooit!
Onze verhalen (20) – Hoezo geraniums?
Wie denkt dat ouderen alleen maar achter de geraniums zitten, heeft het goed fout. Op dit moment denk ik toch echt dat mijn leven een paar decennia geleden een stuk rustiger was. En dan te bedenken dat ik toen uitkeek naar mijn pensioen, naar een tijd van alleen doen waar ik zin in had en genieten. Had ik het even mis.
Onze verhalen (19) – Eenzaam als Nigel
Ik zag waar David heen wilde met zijn vergelijking met de eenzame vogel ‘Nigel’. Hij zoekt jou op, ziet je nog steeds als zijn vrouw. Hij neemt bloemen voor je mee, raakt je liefkozend aan, voor zover je dat nog toestaat. Maar van jouw kant komt er nauwelijks tot geen reactie.
Onze verhalen (18) – Ik wil geen robot aan mijn bed!
Robots in de zorg, het is allemaal onderdeel van de vooruitgang en ‘innovatie’ zoals nu niet meer alleen bedrijven, maar ook zorgorganisaties het noemen. Maar als de tijd daar is, wil ik geen robot naast mijn bed!