Rusten en slapen, het blijft een ding, zeker voor ouderen. ’s Middags na een rijkelijke lunch kun je ogen niet open houden en glijd je als vanzelf in de middagdut. Om vervolgens ’s nachts om vier uur naar het plafond te staren: klaar.
Bevolkingsonderzoek darmkanker (oftewel: poepprikken!)
De ontlasting mag niet in aanraking komen met urine of met het water in de toiletpot. Oei. Urine. Dat is wel even een dingetje, want als ik zit te poepen, komt er altijd urine mee. Best lastig, zo’n darmonderzoek van het RIVM.
Contactadvertenties
“Ben jij die slanke, knappe, modieuze, energieke, en vooral lieve vrouw tot maximaal zestig jaar die graag een nieuwe relatie wil beginnen? Schrijf dan naar deze man. Wie weet gaan wij dan samen mooie dingen ondernemen.” #Contactadvertenties, wat moet je ermee als oudere?
Woord van dank aan onze hartpatiënte Marga
Marga heeft al haar verhalen over haar ervaringen als ‘hartpatiënte’ gebundeld in een prachtig vormgegeven boekje. Een bijzonder cadeau wat voor veel herkenning kan zorgen.
Een hartpatiënte vertelt (18) – Slotwoord
Voor mij duurde het een lange tijd voor ik die nieuwe balans had gevonden en verder durfde te kijken dan de nabije toekomst. Als je met één been in het graf hebt gestaan, valt het echt niet mee om weer door het leven te lopen, te rennen of te dansen. Je levensstijl aanpassen en dit accepteren is de beste optie om weer met plezier en vertrouwen door te gaan.
Een hartpatiënte vertelt (17) – Het hart als metafoor
Ik ben blij dat mijn hart het weer doet, maar mijn gevoelens, verstand en persoonlijkheid zitten toch echt in mijn hersenen en niet in mijn hart. Het hart is zelfs vervangbaar en uitwisselbaar. Hersens niet. Nu niet en waarschijnlijk nooit niet.
Een hartpatiënte vertelt (15) – Revalidatie
Vanaf het moment dat ik mijn ogen open kon doen, na de zware operatie, werd er al tegen mij gepraat over het veranderen van levensstijl en de noodzaak om nú te gaan bewegen. Het is maar goed dat ik door de morfine de woorden niet uit mijn mond kreeg, want ik voelde mij beledigd. Ten eerste bewoog ik mij voorheen al helemaal suf: ik had een zeer actieve levensstijl. En ten tweede kón ik mij niet eens bewegen.
Een hartpatiënte vertelt (16) – Aanpassingen levensstijl
Ik ben het met Oliver Sacks eens dat je als patiënt moet uitkijken dat de ziekte geen narcistische spil van je leven wordt. Er heeft echter wel een diepe ingreep in je leven plaatsgevonden en dat heeft zijn sporen nagelaten. Het is een opgave om hiermee te leren leven en vérder te gaan met je leven zoals voorheen.
Een hartpatiënte vertelt (14) – Medische buddy
“Het is prettig als jouw buddy communiceert met de buitenwereld. Telefoontjes, sms-berichten, whatsapp-groepen etc kosten erg veel inspanning. En hoe optimistisch je ook bent, de buitenwereld zal waarschijnlijk weinig begrijpen van je verhalen als je al überhaupt in staat bent deze te vertellen.”
Een hartpatiënte vertelt (13) – Fysiotherapie aan bed
Als hartpatiënt of patiënt na een zware operatie, na een langdurig ziekenhuisverblijf of na een coma, weet je echter wat ‘Conditie Nul’ is. Conditie Nul is het feit dat je vanaf horizontale, vegetatieve positie langzaamaan moet leren om weer alles zelf te doen.