Vorige week moest hij 3 dagen achter elkaar naar de Gall en Gall rollateren, vertelt hij. Hij haalt namelijk slechts 1 fles per keer, want het is in zijn optiek ongepast om meer te kopen. Maar bij extreme dorst moet ie dan de volgende dag wéér op pad voor een liter huismerk.
De kleine man is jarig: drrrrie!
De kleine man is jarig, maar dan ook helemaal. Bij het zingen klimt hij op de stoel en bij alle hieperdepieps hoor je hem boven het hele gezelschap uit, terwijl zijn armen niet verder de lucht in kunnen.
Papraatje (24) – Held op sokken
De nieuwe werkster bevalt hem niet. Niet omdat ze niet goed poetst, maar omdat ze niet goed praat; de conversatie beperkt zich tot praktische zaken, zoals het op orde brengen van zijn enigszins verslonsde huishouden. En die propere praat zint hem in het geheel niet.
Een persoonlijk pensioenplan
Vijftien vrouwen en één man, keken verwachtingsvol naar de professionele trainer, adviseur én voormalig leefstijlcoach voor hun persoonlijke pensioenplan.
Oudejaarsavond
Oudejaarsavond in de jaren vijftig: klaverjassen en een potje bier. De kinderen kregen een flesje chocomel. En middernacht waren er kroketten en sterretjes.
Spannende films en series.
Is het je wel eens opgevallen dat veel spannende films en series zich afspelen in het halfdonker, het donker of volslagen duisternis? Af en toe denk ik zelfs: kom op jongens, kan er niet eens een lampje aan? Zodat ik kan zien wat er gezegd wordt en door wie?
Pestpret (kerstpapraatje)
Op de tafel liggen een aantal zojuist ontvangen kerstkaarten. “Zo zo, je staat er weer goed op! Van wie zijn die?” wil ik weten. “Kemme niet schele! Pestzooi is et… die sodemieter ik gelijk weg,” bromt hij, direct de daad bij het woord voegend.
Papraatje (22) – “Ze is bij me weg” (deel 2)
“Ik weet wel waar ze is…,” zeg ik, terwijl ik zoveel mogelijk warmte in mijn stem probeer te leggen, ter compensatie van de ijskoude boodschap die gaat volgen.
“O ja…? Waar dan? In Friesland?” veert hij verheugd op.
“Nee, ze is op de Zuiderbegraafplaats.”
Papraatje (21) – “Ze is bij me weg” (deel 1)
Hij doet zich zwijgend tegoed aan de hem onbekende kost. Niet lullen maar vullen. Om de paar minuten moet zijn grote witte zakdoek eraan te pas komen.
“Weet je dat ze weg is?” vraagt hij, zonder enige aanleiding.
De kleine man is het zat!
De kleine man is op een haar na drie en het boerderijboek waaruit oma en hij al zo vaak hebben geknord, gekakeld en gehinnikt, heeft zijn bekoring verloren. Auto’s, tractoren en Bob de Bouwer zijn nu hot.