Ik weet het niet hoor. Dat hele Oud en Nieuw is een komische aangelegenheid. Wat nu Nieuw? Alles blijft toch bij het Oude. Zelfs ik. Ik ben oud. Voor de mensheid. Voor mezelf niet. In mijn hoofd ben ik nog jong. Ik wil best zoiets als die Emile Ratelband. Want ik mag dan wel 85 zijn, maar als ik naar mezelf kijk, ben ik hooguit 60. Van binnen helemáál. En qua gekkigheid word ik elk nieuw jaar sowieso nóg een jaartje jonger.
Dat zeggen ze toch? Hoe ouder, hoe gekker? Het is een fout gezegde. Hoe ouder, hoe jonger! En als de Alzheimer dan toeslaat (God beware me), word je weer helemaal kind. Dus wat nu nieuw jaar? Hoe nieuwer het jaar, hoe ouder je bent. Hoe ouder je wordt, hoe nieuwer je je voelt. Behalve als het om stramme knieën en heupgewrichten gaat. Die weigeren steevast mee te doen aan het verjongingsgevoel.
Ik vind mijzelf nog best wel hip. Ik heb moderne denkwijzen, ik kan zelfs aardig overweg met alle internetdingen. En ik heb zelfs een jongere vriend. Soms stel ik mijzelf voor als Tina Turner. Niet kapot te krijgen. Hoewel ze ernstig ziek is (of was?), heb ik vernomen. Iets waar alle ouderen uiteindelijk mee te maken hebben (en veelvuldig over praten, heb ik gelezen. Ik kan het beamen). Alleen die strakke, mooie benen van Tina, die zal ik wel nooit meer krijgen. Die had ik ooit, in de jaren ’50 en ’60, maar toen danste ik ook nog als een kievit.
Daarom dans ik nu, voorzichtig schuifelend, samen met mijn lieve ‘private dancer’ op een Weense wals het nieuwe jaar in. En hoop, dat ik dat eind 2019 wéér mag doen.
Ik wens alle ouderen heel veel gezondheid voor het komende jaar. Maar nog meer dan dat: ik wens iedereen, oud en jong, veel levensplezier en liefde. Want dat is het allerbelangrijkste, óók als oudje in een heel nieuw jaar. Proost!
bron: pixabay.com
Als HoeOuderenDenken bedanken we Gerda voor dit fijne Oud & Nieuw-stukje. En wensen wij alle lezers hetzelfde als Gerda: een gezond, liefdevol en plezierrijk 2019! Laten we dansen.
Geef een reactie